گاهِ رهایی
امروز با خودم فکر می کردم، چی می تونه واسه ی این عشق دیرین1، خوشایند باشه ... واسه ی کسی که اوایل فکر می کردم من عاشق اونم2، ولی به تدریج که عشقم زیادتر شد و بیشتر شناختمش، فهمیدم که عشق من در برابر عشقی که اون به من داره، قطره است در مقابل دریا... فهمیدم اون عاشق منه؛ یه عاشق واقعی، که هر روز منو سرشار از محبت خودش می کنه و انتظار زیادی هم نداره؛ جز اینکه اونو فقط، به سروری قبول کنم و بس؛
و اگه نکنم فقط، نگاه محبت آمیزش رو ازم دریغ می کنه و چه لذتی داره منت کشی... و نگاه دوباره ی اون...
راستی می شه ولنتاین امسال، ولنتاین خدا باشه؟!!
که امروز به سرچشمه ی عشق، محبت و رحمت، ابراز عشق مخصوص کنیم و با یه عهد ساده اثبات عشق...
عهد ابدی برای پایبندی به عهد ازلی... که این عهد تموم عشقهای زمینی مون رو هم آسمونی کنه و ابدی ...
و البته راه عاشقی سخته...
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها...
پ ن: 1.می دونم که رنگ عشق، قرمزه، ولی من رنگ آبی رو دوست دارم.... تازه آسمون اون هم آبیه...
2.به قول استاد، اگه عاشق نیستم، ادای عاشقا رو که می تونم در بیارم....
| Design By : Pichak |
