گاهِ رهایی
آفرین بر سران عرب و روزه ی سکوتی که قربة الی اسرائیل گرفته اند؛ روزه ای که افطاری هم نخواهد داشت، چرا که افطار، برآمدگی زیبای شکمهایشان را ناموزون خواهد نمود.
و وفای به عهد را باید از آنها آموخت که چه مصرانه بر سر قرارداد سازش با سران استکبار مانده اند و قدمی کج نمی گذارند. به گمانم که در اسلام جز دستور وفای به عهد، هیچ دستور دیگری نداریم. آفرین بر اسلامتان.
راستی آنجا که اسلام دستور دفاع از مظلوم را می دهد، کجاست؟ شاید مصداقش همین مظلومان همیشه ی تاریخ ، سران صهیونیزم باشند که همواره مظلومانه در پی چپاول و کشتار هستند، تا شاید مکانی (از نیل تا فرات) را با کشتن کودکی فلسطینی، به زور گرفته و به همکیش خود بسپارند تا وعده راستین خداوند تحقق یافته باشد. و چه به حق مسلمانان راستین، کشف مصداق کرده و به دفاع از مظلوم پرداخته اند.
در این بین فقط مانده ام چرا همه ی مردم در اشتباهند و فریاد ظلم ستیزیشان علیه اسرائیل و آمریکا بلند است نه له آنها. بیایید بیدار کنید این وجدانهای خفته در اعماق بدفهمی را. بفهمانیدشان خلط میان ظلم و ظالم و مظلوم را.
[ آری آنها پیش از این نیز بارها این وفای به عهد را ثابت کرده اند، از جمله وفای به مولایشان حسین (ع). (آخه خودشون ازشون دعوت کرده بودن که بیان!!) و در این بین حضرت عباس هم بی وفایی کرد، آنجا که به او الامان دادند و نپذیرفت، آنجا که آب داشت و ننوشید، و آنجا که رفت و کمر برادر را شکست...]
Design By : Pichak |