همه این سال‌ها هر چه در برابرت سکوت کردم، روزبه‌روز مدعی‌تر شدی و حق به جانب‌تر. همه این سال‌ها حق با تو نبود ولی مجبور به سکوت بودم و هستم، حالا دلایلش بماند.
می‌ترسم این سکوت، بالاخره روزی شکسته شود، شکسته که نه، کمی ترک بردارد فقط. هم مهر و موم دهانم کهنه شده، هم فشار حرف‌های نزده زیاد شده، خیلی زیادتر از حد تحملم...
و البته سکوت در برابر حرف زور، عجیب زور دارد... 

نوشته شده در دوشنبه 92/1/19ساعت 12:11 صبح توسط ریحانه همدانی(رها) نظرات ( ) |