گاهِ رهایی
موقع خوردن نوشیدنی، چشمانش را بست و گفت: واااای انگار طعم بهشت میده.
آنقدر با لذت میخورد که هوس کردم امتحان کنم؛ برای من نه تنها طعم بهشت نداشت، بلکه حتی دوستداشتنی هم نبود.
چقدر تصور آدمها از طعم بهشت و لذتها متفاوت است...
تصور کنید یک ترور اتفاق میافتد و شما خبرش را از رسانهها میشنوید و صرفنظر از نوع شخصیت افراد ترور شده، بسیار متأثر و ناراحت میشوید.
بعد از مدتی که یکی از عاملین ترور دستگیر میشود، به قصد خوشخدمتی و نجات خودش، در داستانی خیالی و ساختگی، اسم شما را میآورد.
شما را به اتهام مسئولیت مستقیم در ترور دستگیر و زندانی میکنند، در صورتی که روحتان هم از ماجرا خبر ندارد.
تا حدود یک سال هیچ دادگاهی برایتان برگزار نمیشود و در بلاتکلیفی کامل در انفرادی به سر میبرید. سپس دادگاه برگزار میشود و سه سال و نیم به طول میانجامد و با اتهامات کذب و شهادت دروغین شاهدان جعلی، نهایتا محکوم به حبس ابد میشوید و در مجموع 15 سال و 64 روز را کاملا بیگناه در زندان به سر میبرید.
چرا!؟
چون یکی از اهداف مهم عاملان، تروریست نشان دادن شما و کشور متبوعتان است.
حتی تصورش هم زجرآور است.
اما این ماجرای زجرآور، کاملا واقعی است...
#کتابخوانی #دادگاه_میکونوس #محسن_کاظمی
Design By : Pichak |