گاهِ رهایی
در کوچه پسکوچههای آجری دزفول، همراه با او قدم زدم و از عطر بهار نارنجها مست شدم.
به مَدرس رفتم و پای درس استاد شاگردی کردم و به تماشای رودخانه دِز نشستم.
در هوای پاک کربلا و نجف و در میان نخلستانها نفس کشیدم و آرامش حرم را با تمام وجود احساس کردم.
از سفرهای طولانی اما سبکبار، از مَدرس بیریا و از مرجعیت خالصانهاش بسیار آموختم.
#کتابخوانی
#نخل_و_نارنج
نوشته شده در دوشنبه 00/8/10ساعت
9:59 عصر توسط ریحانه همدانی(رها) نظرات ( بدون ) |
Design By : Pichak |