درود

فرصت ها ميگذرند بي آنکه بخار نفسهاي ما بر شيشه پيشاني اي بنشيند تا رهگذاري بر آن بنويسد: فهميدي؟! دوستت داشت...

سلام ريحانه ي عزيز

آپ نفرموديد>؟

شاد باشي

بروزم..

همين ترديد هاست که کار دست آدم مي ده./

همين

مال من و حسن!!!

سلام

بس زيبا بود...

لب هايت را ترانه کن به سمت آسمان به دور از ترديد

با توام اي دوست در نگاهي ديگر

وعده ما خانه ي عشق،خط رهايي...