روح بزرگ...

شادكام و پيروز

سلام خوبي دوست عزيز؟

از اين که وبلاگت رو ميبينم خيلي خوشحالم . مطلب زيبايي بود. مرسي
اگه دوست داشتي به وبلاگ ما هم سر بزن خوشحال ميشيم


اين سماور جوش است
پس چرا مي گفتي
ديگر اين خاموش است؟
باز لبخند بزن
قوري قلبت را زودتر بند بزن
توي آن مهرباني دم کن
بعد بگذار که آرام آرام
چاي تو دم بکشد
شعله اش را کم کن
خنده هايت قند است
چاي هم آمادست
چاي با طعم خدا
بوي آن پيچيده
از دلت تا همه جا
پاشو مهمان عزيز
توي فنجان دلم
چايي داغ بريز


فعلا

کوچک يا بزرگ بودن اتاق مهم نيست

روحي که در اون اتاق جاري هست مهمه./

همين

مال من و حسن!!!

سلام رها جان. دستم به قلم نميره.دلم تنگ شده برات.

ممنون از حضورتان در خط رهايي

و اميد که باز هم بي دعوت در اين صفحه باشيد.

سلام ومهر
گوشواره هايت زيبايند ونيز اقيانوس نگاه
وچه بزرگ است ابعاد اين اتاق كوچك
همواره شاد